Fietstocht door het verleden
Door: Ammara
Blijf op de hoogte en volg Ammara
08 Januari 2007 | Myanmar, Taungoo
Fietstocht door de dorpen;
In Taungoo (Myamar) stapte we,als Nederlander zijnde, op de fiets. De fietsen zagen er gebruikt uit; dat wil zeggen kraakte en piepte aan alle kanten en wanneer je erop fietste had je het gevoel je voorwiel of een van de andere onderdelen te verliezen. Een bel nog remmen kennen ze hier blijkbaar niet, dus holletje af moest je wel even goed uitkijken dat je niet te hard ging en ergens onverwacht tegenaan zou knallen.
Voor ons een bus die weer helemaal tot buiten toe was volgestamt en als blanke op een fiets waren we wel in de trek. Tutterend en zwaaien stopte die ineens pal voor ons, gelukkig was de heuvel ervoor niet al te hoog en konden we met onze voeten ernaast op de grond nog stoppen.
De lampen van de fiets bestonden uit twee cd's die aan voor en achterkant waren vastgemaakt en reflexteerde op het licht.
De fietstocht was geweldig; we namen een klein zijpaadje die ons door alle kleine dorpjes leidde. Je kunt je misschien wel voorstellen hoe dat ging op deze superfietsen die bijna uiteen vielen over zandpaadjes met veel rotsen en steentjes rijden.
Ik geloof niet dat er veel toeristen dit deden en aan de mensen was ook wel te merken dat ze niet vaak blanken zagen, en al helemaal niet op een fiets door hun dorp. Toen ze ons zagen werd er vanalles geroepen en kwam uiteindelijk heel het dorp kijken. Wanneer we dan achterom naar het dorp keken zag je allemaal mensen staan en hoofden die om de hoek keken.
Prachtige bamboohuizen/hutten, sommige die zelfs wel uit twee verdiepingen bestaan en op hoge palen staan met daaronder de koeien, varkens en kippen. Overal zag je dieren en mensen bezig met hun dagelijkse bezigheden. Mannen op grote ozzenkarren kwamen trots voorbij gereden. Vrouwen die hun haar in een vieze rivier waste. Kinderen met baby's in hun armen. Nonnen die geld op haalde voor het klooster. Jongens die op straat voetballen of met een stok en band spelen.
Genoeg te beleven en te zien; van beide partijen.
De grond rood van bietelnut waar ze op kauwen, een lekker smakelijke rode mond van krijgen en vervolgens op de grond spuigen (ze geloven dat dit goed is voor sterke tanten, inplaats daarvan schijnt het mondkanker te veroorzaken).
De vrouwen zijn mooi wit beschilderd op hun gezicht. In het begin voor ons wel even wennen wanneer je al die witgesminckte gezichten ziet (ja zij vinden wit prachtig). Voor hun is het een beauty middel.
In Taungoo (Myamar) stapte we,als Nederlander zijnde, op de fiets. De fietsen zagen er gebruikt uit; dat wil zeggen kraakte en piepte aan alle kanten en wanneer je erop fietste had je het gevoel je voorwiel of een van de andere onderdelen te verliezen. Een bel nog remmen kennen ze hier blijkbaar niet, dus holletje af moest je wel even goed uitkijken dat je niet te hard ging en ergens onverwacht tegenaan zou knallen.
Voor ons een bus die weer helemaal tot buiten toe was volgestamt en als blanke op een fiets waren we wel in de trek. Tutterend en zwaaien stopte die ineens pal voor ons, gelukkig was de heuvel ervoor niet al te hoog en konden we met onze voeten ernaast op de grond nog stoppen.
De lampen van de fiets bestonden uit twee cd's die aan voor en achterkant waren vastgemaakt en reflexteerde op het licht.
De fietstocht was geweldig; we namen een klein zijpaadje die ons door alle kleine dorpjes leidde. Je kunt je misschien wel voorstellen hoe dat ging op deze superfietsen die bijna uiteen vielen over zandpaadjes met veel rotsen en steentjes rijden.
Ik geloof niet dat er veel toeristen dit deden en aan de mensen was ook wel te merken dat ze niet vaak blanken zagen, en al helemaal niet op een fiets door hun dorp. Toen ze ons zagen werd er vanalles geroepen en kwam uiteindelijk heel het dorp kijken. Wanneer we dan achterom naar het dorp keken zag je allemaal mensen staan en hoofden die om de hoek keken.
Prachtige bamboohuizen/hutten, sommige die zelfs wel uit twee verdiepingen bestaan en op hoge palen staan met daaronder de koeien, varkens en kippen. Overal zag je dieren en mensen bezig met hun dagelijkse bezigheden. Mannen op grote ozzenkarren kwamen trots voorbij gereden. Vrouwen die hun haar in een vieze rivier waste. Kinderen met baby's in hun armen. Nonnen die geld op haalde voor het klooster. Jongens die op straat voetballen of met een stok en band spelen.
Genoeg te beleven en te zien; van beide partijen.
De grond rood van bietelnut waar ze op kauwen, een lekker smakelijke rode mond van krijgen en vervolgens op de grond spuigen (ze geloven dat dit goed is voor sterke tanten, inplaats daarvan schijnt het mondkanker te veroorzaken).
De vrouwen zijn mooi wit beschilderd op hun gezicht. In het begin voor ons wel even wennen wanneer je al die witgesminckte gezichten ziet (ja zij vinden wit prachtig). Voor hun is het een beauty middel.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley