Verpletterende golven

Verpletterende golven!

Zaterdag zijn we dus met Daniel en Francesca naar Pandagbai gegaan. Daniel is echt voor het 'basis' reizen (of eigenlijk zo goedkoop als het kan) en vertelde dat hij wel een Bemo kon afhuren. Hierdoor zou het waarschijnlijk niet veel meer kosten dan wanneer we met z'n 5e met openbaar vervoer zouden gaan. De 4 meiden zaten dus nog lekker wat op de veranda te drinken terwijl Daniel het ging regelen, best makkelijk!! Toen hij terug kwam bleek hij voor 120.000 Rp (10 euro) een busje te hebben geregeld voor ons 5e. Met lokaal vervoer waren we in totaal waarschijnlijk 100.000Rp kwijt geweest en nu gingen we rechtstreeks, lekker luxe dus!

Padangbai is echt een leuk plaatsje. Er is eigenlijk helemaal niets, behalve de ferry een paar hotelletjes en een paar restaurantjes. We hadden met z'n 3e een eigen huisje, met op de 1e verdieping onze slaapkamer en een balkon en op de begane grond een badkamer en hele grote ruimte om lekker te relaxen. En dat alles 10 meter van het strand af. Het was alleen jammer dat het strand voor onze deur meer een vissersstrand was dan een 'zwemstrand', maar wel heerlijk om daar onder het genot van een verse mango juice je boekje te lezen..

Beetje jammer was alleen dat Ammara erachter kwam dat al haar elektrische kabels verdwenen waren (opladers en kabels naar de computer voor haar fotocamera, videocamera, mp3-speler, telefoon etc). Ze had die allemaal in een canvas tas in haar backpack zitten, maar nu niet meer. Ze heeft alle hotels gebeld om te kijken of we ze vergeten waren, maar helaas. We denken dat ze in de nachtbus van Bromo naar Den Pasar zijn gestolen, aangezien we ze daarvoor nog hadden en de tassen in de bus lagen, zodat iedereen erbij had gekunt..

Ongeveer 15 minuten van ons hotel was een heel mooi wit zandstrand. Je moest het wel weten te vinden, want het was echt verstopt. Gelukkig hadden we daniel die het wist en hebben we daar heerlijk gelegen en gezwommen... De eerste dag hebben we daar eigenlijk niet gezwommen, omdat de golven echt te hoog en te eng waren. De tweede dag leek het echter veel rustiger en gingen Ammara en ik zwemmen. We lagen heerlijk te dobberen, totdat er opeens een mega golf aankwam. We waren natuurlijk te laat om erheen te zwemmen voordat hij omsloeg en toen we wilde duiken zagen we dat het zand was vervangen door koraal en je je niet echt kon vast grijpen.. OEPS! Ik moet zeggen dat dat behoorlijk eng was, vooral omdat toen we bovenkwamen de volgende er al weer aankwam. Snel ademhalen en toch weer duiken en tussen de golven in proberen zo snel mogelijk terug naar de kust te zwemmen.. Buiten adem kwamen we op het strand aan. Was maar goed dat Jen het niet had gezien, anders hadden we het water waarschijnlijk niet meer in gemogen. Daarna is er dus niet veel meer van zwemmen gekomen. Alleen totaan de knieen het water in en zodra er een grote golf aankwam terug rennen naar het strand..!!

Na een paar dagen heerlijk relaxen op het strand moesten we echter toch naar Kuta toe. Ammara's moest nog wat dingen kopen voor Australie, waaronder proberen opladers te vinden.