Yangon
Door: Ammara
Blijf op de hoogte en volg Ammara
08 Januari 2007 | Myanmar, Rangoon
Myamar
Na een maand in Thailand, waar het ondertussen ook overal stikt van toeristen en vooral de atracties, zoals: olifanten tour, longnecktribes, de bekende eilanden en de tigercave, die veel toeristen lokken is het fijn om hier in Myamar (Birma) geen blanken meer tegen te komen.
Het land is vrijwel nog onaangetast door hoeveelheden toeristen, al is te merken dat het land toegankelijker is geworden voor toeristen: dit ook wel te zien aan de hotels en 'the special tourists prices' waar we wel even van schrokken. Het leven is over het algemeen wel goedkoop maar de prijzen van hotels en vervoer is wel 5x zo duur (als het niet duurder is) dan andere Aziatische landen (daar hebben we ons echt wel over staan verbazen).
Yangon:
De eerste vier dagen in Yangon, de hoofdstad van Myamar doorgebracht. Een grote stad waar veel gebeurd en te zien is. In het begin even wennen, want het is weer heel wat anders dan Thailand, Bangkok. Volgens mijn ouders lijkt het wel een beetje op India, de straten zijn vies; alles wordt op straat gegooid en overal zie je rode uitgespuigde bietelnut (waar ze heel de dag door op kauwen en zo een mooie rode mond krijgen; erg charmand dus), mensen schreeuwen en proberen hun goederen aan je te verkopen. Op straat wordt eten klaargemaakt en verkocht. Je vind dan ook veel thee en koffie huisjes op straat ( de chinese thea is vrijwel over gratis).
Mannen zie je nog in traditionele longi's lopen; sarong/rok. Vrouwen met enorme gewichten op hun hoofd en soms met grote pijp in hun mond. Af en toe zie je mannen ineens hurken en een stroompje water/plas onder hun vandaan verdwijnen.
De mensen zijn nog erg arm al wordt je wel aardig met rust gelaten, af en toe wat bedelende kinderen en monikken die om geld vragen, maar nog lang niet zo erg als in India.
Het land is nog aardig onaangetast, al zie je het toeristme wel groeien.
Dim en ik waren 3 dagen eerder in Yangon dan mijn ouders en hebben onze dagen eigenlijk doorgebracht met het vinden van een redelijk hotel met een redelijke prijs; dit bleek nogal een uitdaging te zijn. We zijn dan ook in die 3 dagen in 3 verschillende hotels verbleven. Uiteindelijk een hotel gevonden waar je niet het gevoel had totaal opgesloten te zitten in een klein kamertje zonder ramen (en veel muggen).
Prachtige tempels in Yangon; erg veel kitcherig flieren flanten veel me op, Budha's met kleurrijke flitsende lampen erachter (geen gezicht als je het mij vraagt; het lijkt wel een kermisattractie, al past het wel goed bij de kerst) mensen die je bloemen en paraplutjes proberen te verkopen. Bij de meeste tempels staan ook mensen met vogels in kooitjes waarvan je hun vrijheid kunt kopen; erg sneu want zodra ze hun vrijheid kopen is het al snel weer gevangenschap in het kooitje: ze worden gelijk met wat zaadjes weer gevangen en terug gezet.
Het viel me gelijk in Yangon al op dat er veel verschillende geloven bestonden; je zag een tempel, een moskee en kerken (van alles dus wel wat).
De dagen dat we in Yangon zijn geweest hebben we dus vrijwel volgemaakt met het zoeken van een fatsoenlijk hotel, maar dit scheen zoals je kon lezen nogal een klus te zijn. In de lonely planet lazen we later; the last bone hotel, if you don't have any other choose go to Garden Inn or Daddy's guesthouse. En laat dat dan net de hotels zijn waar wij in hebben verbleven.
Het was erg leuk om na meer dan 10 weken m'n ouders weer te zien en met hen samen door Myamar te reizen. Je merkt wel dat je een heel ander soort reiziger bent wanneer je voor langere tijd backpackt of op vakantie bent voor enkele weken.
Toen mijn ouders vanuit Indonesie met een stop in Thailand in Yangon aankwamen zijn we naar de grootste en achteraf gezien ook de mooiste pagode van Myamar geweest. Het was zo indrukwekkend dat als je het mij vraagt het tot een van de wereldwonderen gerekend zou moeten worden. De tempel is echt zo inposant en enorm groot.
De meeste pagodes en tempels zijn hier met veel poespas en erg kitcherig; de boedha's hebben knipperende kerstverlichting boven hun hoofd.
Voor de pagode staan vaak twee grote leeuwen en af en toe zijn het twee witte olifanten die de poort bewaken. Je schoenen moet je uit doen voordat je naar binnen gaat (soms is dat erg koud, maar voeten zijn onrein volgens het geloof en het is dan ook een belediging wanneer je je voeten naar iemand toe wijst of op tafel legt ofzo).
Na een maand in Thailand, waar het ondertussen ook overal stikt van toeristen en vooral de atracties, zoals: olifanten tour, longnecktribes, de bekende eilanden en de tigercave, die veel toeristen lokken is het fijn om hier in Myamar (Birma) geen blanken meer tegen te komen.
Het land is vrijwel nog onaangetast door hoeveelheden toeristen, al is te merken dat het land toegankelijker is geworden voor toeristen: dit ook wel te zien aan de hotels en 'the special tourists prices' waar we wel even van schrokken. Het leven is over het algemeen wel goedkoop maar de prijzen van hotels en vervoer is wel 5x zo duur (als het niet duurder is) dan andere Aziatische landen (daar hebben we ons echt wel over staan verbazen).
Yangon:
De eerste vier dagen in Yangon, de hoofdstad van Myamar doorgebracht. Een grote stad waar veel gebeurd en te zien is. In het begin even wennen, want het is weer heel wat anders dan Thailand, Bangkok. Volgens mijn ouders lijkt het wel een beetje op India, de straten zijn vies; alles wordt op straat gegooid en overal zie je rode uitgespuigde bietelnut (waar ze heel de dag door op kauwen en zo een mooie rode mond krijgen; erg charmand dus), mensen schreeuwen en proberen hun goederen aan je te verkopen. Op straat wordt eten klaargemaakt en verkocht. Je vind dan ook veel thee en koffie huisjes op straat ( de chinese thea is vrijwel over gratis).
Mannen zie je nog in traditionele longi's lopen; sarong/rok. Vrouwen met enorme gewichten op hun hoofd en soms met grote pijp in hun mond. Af en toe zie je mannen ineens hurken en een stroompje water/plas onder hun vandaan verdwijnen.
De mensen zijn nog erg arm al wordt je wel aardig met rust gelaten, af en toe wat bedelende kinderen en monikken die om geld vragen, maar nog lang niet zo erg als in India.
Het land is nog aardig onaangetast, al zie je het toeristme wel groeien.
Dim en ik waren 3 dagen eerder in Yangon dan mijn ouders en hebben onze dagen eigenlijk doorgebracht met het vinden van een redelijk hotel met een redelijke prijs; dit bleek nogal een uitdaging te zijn. We zijn dan ook in die 3 dagen in 3 verschillende hotels verbleven. Uiteindelijk een hotel gevonden waar je niet het gevoel had totaal opgesloten te zitten in een klein kamertje zonder ramen (en veel muggen).
Prachtige tempels in Yangon; erg veel kitcherig flieren flanten veel me op, Budha's met kleurrijke flitsende lampen erachter (geen gezicht als je het mij vraagt; het lijkt wel een kermisattractie, al past het wel goed bij de kerst) mensen die je bloemen en paraplutjes proberen te verkopen. Bij de meeste tempels staan ook mensen met vogels in kooitjes waarvan je hun vrijheid kunt kopen; erg sneu want zodra ze hun vrijheid kopen is het al snel weer gevangenschap in het kooitje: ze worden gelijk met wat zaadjes weer gevangen en terug gezet.
Het viel me gelijk in Yangon al op dat er veel verschillende geloven bestonden; je zag een tempel, een moskee en kerken (van alles dus wel wat).
De dagen dat we in Yangon zijn geweest hebben we dus vrijwel volgemaakt met het zoeken van een fatsoenlijk hotel, maar dit scheen zoals je kon lezen nogal een klus te zijn. In de lonely planet lazen we later; the last bone hotel, if you don't have any other choose go to Garden Inn or Daddy's guesthouse. En laat dat dan net de hotels zijn waar wij in hebben verbleven.
Het was erg leuk om na meer dan 10 weken m'n ouders weer te zien en met hen samen door Myamar te reizen. Je merkt wel dat je een heel ander soort reiziger bent wanneer je voor langere tijd backpackt of op vakantie bent voor enkele weken.
Toen mijn ouders vanuit Indonesie met een stop in Thailand in Yangon aankwamen zijn we naar de grootste en achteraf gezien ook de mooiste pagode van Myamar geweest. Het was zo indrukwekkend dat als je het mij vraagt het tot een van de wereldwonderen gerekend zou moeten worden. De tempel is echt zo inposant en enorm groot.
De meeste pagodes en tempels zijn hier met veel poespas en erg kitcherig; de boedha's hebben knipperende kerstverlichting boven hun hoofd.
Voor de pagode staan vaak twee grote leeuwen en af en toe zijn het twee witte olifanten die de poort bewaken. Je schoenen moet je uit doen voordat je naar binnen gaat (soms is dat erg koud, maar voeten zijn onrein volgens het geloof en het is dan ook een belediging wanneer je je voeten naar iemand toe wijst of op tafel legt ofzo).
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
