busreis in Vietnam
Door: Ammara
Blijf op de hoogte en volg Ammara
05 Februari 2007 | Vietnam, Hué
Vietnam;
Hier zit ik dan in de bus van Hoi-An naar Hue met Dim's mobieltje waar zelfs Words in zit zodat ik nu kan typen. Hoe verzinnen ze het allemaal he?! het is eigenlijk te gek voor woorden! Vooral als je in een land zoals Vietnam zit, waar de armoede nog goed te zien is en men het niet altijd zo goed heeft.
Ik kijk uit het raam en zie de prachtige witte stranden, de wilde zee en houten tonnen waar men zich met een stok in voortbewegen op de zee. De palmbomen geven je gelijk het gevoel van vakantie.
Vietnam een prachtig land met vele schoonheden.
Nu net een paar minuten van het strand verwijderd komen we in een prachtig berglandschap terecht. Waar we ons net nog in zo'n warmte bevonden is het nu ineens een stuk koeler en frisser.
De chauffeur toetert luid en we remmen hard. Ik kijk voor me en zie dat er een hele horde koeien net de snelweg oversteekt. Tja dat heb je in dit soort landen nou eenmaal.
We halen een stilstaande bus in en wanneer ik iets verder van de bus vandaan kijk zie ik een rij met vrouwen gebukt naast de weg zitten. Ja wanneer je moet dan moet je he?! Haha dat zouden we in Nederland eens moeten doen, dan hebben je gelijk een enorme fille staan of je veroorzaakt een kettingbotsing!
De mensen in Vietnam zijn ook echt super en al spreken de meeste geen Engels, veel proberen het wel en anders kom je met handen en voeten toch een heel end. Wanneer ze met je gesproken hebben of bij hen iets gekocht hebt herkennen ze je gelijk en ben je gelijk hun grootste vriend. Ze zullen dan ook gelijk alles voor je doen. Ik heb hier al vaak gehad dat ik ergens ging eten of naar iemands winkel ging en ze gelijk om je nek hangen, lekker met je willen kroelen en je knuffelen, en je voor het eten uitnodigen. Je ziet ze gelijk naar de andere kant van de stad rijden of rennen om wat lekkers voor jou te halen.
Vandaag is het een feestdag en je ziet overal mensen bidden en eten schenken aan boedha. Alles is kleurrijk versierd en er staan tafels klaar met grote varkenshoofden erop. Voor ons ziet het er erg smerig en echt niet smakelijk uit: een dood beest in stukjes gehakt waarvan je nu het hoofd, voeten en ingewanden ervan op tafel ziet liggen. Niet echt wat wij een lekkernij zouden noemen.
De vietnamesen eten trouwens echt alles; ja echt alles wat je je maar kunt bedenken. Een ei waar het eendenkuiken nog inzit en nog net niet is uitgekomen eten ze met de veren en al op en is hier echt een delicatessen. Op het menu staat kattenoren, varkenpoten en staart, ingewanden, slangenbloed en ja zelfs hond. Je ziet hier veel flessen staan met slangen, leguanen, vogels en schorpioenen en alchol erin: heerlijk toch?!
Hier zit ik dan in de bus van Hoi-An naar Hue met Dim's mobieltje waar zelfs Words in zit zodat ik nu kan typen. Hoe verzinnen ze het allemaal he?! het is eigenlijk te gek voor woorden! Vooral als je in een land zoals Vietnam zit, waar de armoede nog goed te zien is en men het niet altijd zo goed heeft.
Ik kijk uit het raam en zie de prachtige witte stranden, de wilde zee en houten tonnen waar men zich met een stok in voortbewegen op de zee. De palmbomen geven je gelijk het gevoel van vakantie.
Vietnam een prachtig land met vele schoonheden.
Nu net een paar minuten van het strand verwijderd komen we in een prachtig berglandschap terecht. Waar we ons net nog in zo'n warmte bevonden is het nu ineens een stuk koeler en frisser.
De chauffeur toetert luid en we remmen hard. Ik kijk voor me en zie dat er een hele horde koeien net de snelweg oversteekt. Tja dat heb je in dit soort landen nou eenmaal.
We halen een stilstaande bus in en wanneer ik iets verder van de bus vandaan kijk zie ik een rij met vrouwen gebukt naast de weg zitten. Ja wanneer je moet dan moet je he?! Haha dat zouden we in Nederland eens moeten doen, dan hebben je gelijk een enorme fille staan of je veroorzaakt een kettingbotsing!
De mensen in Vietnam zijn ook echt super en al spreken de meeste geen Engels, veel proberen het wel en anders kom je met handen en voeten toch een heel end. Wanneer ze met je gesproken hebben of bij hen iets gekocht hebt herkennen ze je gelijk en ben je gelijk hun grootste vriend. Ze zullen dan ook gelijk alles voor je doen. Ik heb hier al vaak gehad dat ik ergens ging eten of naar iemands winkel ging en ze gelijk om je nek hangen, lekker met je willen kroelen en je knuffelen, en je voor het eten uitnodigen. Je ziet ze gelijk naar de andere kant van de stad rijden of rennen om wat lekkers voor jou te halen.
Vandaag is het een feestdag en je ziet overal mensen bidden en eten schenken aan boedha. Alles is kleurrijk versierd en er staan tafels klaar met grote varkenshoofden erop. Voor ons ziet het er erg smerig en echt niet smakelijk uit: een dood beest in stukjes gehakt waarvan je nu het hoofd, voeten en ingewanden ervan op tafel ziet liggen. Niet echt wat wij een lekkernij zouden noemen.
De vietnamesen eten trouwens echt alles; ja echt alles wat je je maar kunt bedenken. Een ei waar het eendenkuiken nog inzit en nog net niet is uitgekomen eten ze met de veren en al op en is hier echt een delicatessen. Op het menu staat kattenoren, varkenpoten en staart, ingewanden, slangenbloed en ja zelfs hond. Je ziet hier veel flessen staan met slangen, leguanen, vogels en schorpioenen en alchol erin: heerlijk toch?!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley